ویروس کرونا نظم جهان را برهم زده، زندگی را مختل کرده و بر درآمدهای مردم نیز تأثیر مستقیم گذاشته است. این ویروس با عبور از مرزها و تفاوتها، تمام مردم را در سراسر جهان در معرض جدی خطر مرگ قرار داده است. در حال حاضر جهان تلاش دارد برای مهار ویروس کرونا دو کار را انجام دهد:
۱) اقدامات پیشگیرانه را افزایش دهد.
۲) منتظر باشد که علم چارهای برای این اپیدمی پیدا کند.
جهان در حالت اضطرار است. کشورها مرزهایشان را میبندند، شهرها قرنطین و زندگی مردم در تمام جهان با محدودیتهای زیادی روبهرو میشود. افغانستان از آنچه که جهان تجربه میکند، مستثنا نیست. مردم برای پیروزی در برابر کرونا نیاز به اقدامات همدلانهی بیشتری دارد.
یکی از اقدامات اساسی در شهرهای بزرگ برای ترویج همدلی و امکاندادن به مردم برای مقاومت، بخشش یا کاهش کرایه خانه است. قرنطینشدن شهرها، بستهشدن بازار و اعمال قرنطین خانگی، بیکاری را نیز افزایش میدهد. با این وضعیت مستأجران بیکار، توانایی پرداخت کرایه منزل را ندارند. متأسفانه به سبب اینکه شمار زیادی از تجاران از این وضعیت در پی احتکار و سودجویی است، قیمت مواد اولیه، مواد شوینده و دارو هر روز افزایش مییابد و مردم با بیکاری و کمپولی ناتوانتر و سرخوردهتر از هر روز میشود.
این کمپین تلاشی است برای گسترش همدلی، همکاری و همدردی میان مردم و بهویژه میان مالک و مستأجر. این کمپین در قدم اول خواهش انسانی است از مالکان خانهها و سایر مناطق مسکونی که از سوی شهروندان برای زندگی اجاره شده است. از مالکان میخواهیم که با همدلی و همیاری، از ماه حمل تا پایان وضعیت کنونی، کرایه ماهوار را کم کنند. حامیان این کمپین درحالیکه میدانند شماری از مالکان پیش از این اقدامات انسانی و درخور ستایش انجام دادهاند، تأکید میکنند که کرایههای ماهوار خانهها حداقل نصف شود.
درحالیکه امیدواریم مالکان ساختمانها درخواست ما را بپذیرند، هدف دوم کمپین درخواست از دولت افغانستان است که با مالکان سودجو برخورد قانونی کنند. قواعد حقوقی حاکم در شرایط اضطرار باید تغییرپذیر باشد. شهرداری کابل، وزارت امور شهرسازی و مسکن، وزارت امور داخله و اداره امور ریاستجمهوری میتوانند با صدور امر و طرزالعملی یا صدور فرمان رییسجمهوری، کرایههای تمامی ساختمان های مسکونی را حدقل به نصف کاهش دهند و نیز این قانون باید اخراج مستاجر بیبضاعت را در صورت عدم توانایی پرداخت اجاره، قانونا ممنوع سازد.
این کمپین از دولت افغانستان میخواهد که ضمن مبارزهی قاطع و قانونی با احتکارگران، صدای مردم را بشنوند و کرایههای ماهوار را کاهش دهند. مردم در شرایطی که کرونا فراگیر و جهانگیر میشود، نیاز به همدلی و همکاری بیشتر دارند تا ناامید و سرخورده نشده و زندگیشان را به خطر نیندازند. این همکاری و همدلی یکی از راههای پیروزی بر ویروس کرونا است.
712 دیدگاه
فقر وتنک دستی
حس بشردوستی
انسانیت
دیدگاه عالی و انسان دوستانه است که کرایه های خانه و دکاکین را صاحبان آن در طول زمان مبارزه با کرونا نگیرند. خداوند همه ما، هموطنان ما و تمام بشریت را از شر امراض گوناگون بالخصوص از مرض کرونا نگهدارد. آرمین.
عافت و مرض کرونا تاثیرات آن بر فعالیت های اقتصادی
بزرگترین کمک برای مردم فقیر و مخصوصا کرایه نشین است ..
من توان پرداخت کرایه خانه را ندارم. از روز قرنطینه کلا خانه کرایی ام را ترک کردم و هیچ استفاده ای از آن نمی کنم.
توان پرداخت کرایه را ندارم
سلام و درود به کسانیکه این کمپاین همدلی وهمکاری در قسمت پایین شدن وکرایه خانه را انداختند. نظر ام در رابطه این کمپاین اینست بیشترین کسانی که کرایه نیشین هستند از لحاظ اقتصادی وضعیت اش خوب نیست وضمنا درین روزهای کرونای بد وبدترشد ه است. تشکر ازهمکاری ومهربانی تیم اطلاعات روز.
همدلي
انسانم ارزوست .
من هم کرایه نشین هستم
نصف شدن کرایه خانه به طور قانونی
بخاطر انسانیت
مردم زیادی بیکار شدن و در وضعیت قرنطین توان دادن کرایه خانه را ندارند. اگر کرایه خانه لغو نمیشود باید حداقل نیم شود.
بنی آدم اعضای یک دیگر اند چو در آفرینش زیک گوهر اند چو عضو بدرد آورد روز گار دیگر عضوها را نماند قرار
چون در این شرایط امکان پرداخت آش نیست
کرایه منزل در میمنه گران است در این ایام قرنطینه امکان پرداخت آن نیست
در شرایط کنونی که تقریبا درآمد های متغیر مردم در سرحد صفر رسیده و همچنان در آمد های ثابت از اثر افزایش قیمت مواد اولیه خوراکه کافی نیست ، مردم توانای پرداخت کرایه را ندارند. بنا بعنوان یک کمک بشری مالکین آپارتمان ها و خانه های مسکونی کرایه شأن ره کمتر اخذ نمایند تا باشد دست هم نوع خوده در شرایط بحرانی گرفته باشد. زمستان گذشتنی است سیاگی به ذغال می ماند.
اصلا باید کرایه نگیر چون برای تجار هیچ معلوم نمیکند یک ماه یا دو ماه کرایه
دولت باید از قیمت فروشی جلوگیری کند
به خاطر همدردی و همدلی که شده هم، صاحب خانه های مسکونی این کار انسانی را انجام بدهد که مطمئنم فراموش خانواده های اجاره وکرایه نشین نمیشود.
بیکاری قرنطینه. مردم نمیتواند کرایه پرداخت کند.
من شاهد حال هستم، ۲۰۰۲ تاحال هیچ تغییر در قسمت کرایه خانه بخصوص آپارتمان نیامده است من بیش از ۱۰ سال می شود در هر نقطه کابل زندگی کردم ، پرداخت کرایه خانه هر ماه ۳۰۰ الی ۳۵۰ دالر بود. نظر به انکشاف شهری و رشد ساز و ساختمان ها باید کرایه کم می شود با تاسف مالکین شخصی اصلا به هیچ قانون شهرنشین پایبند نیستن و در تلاش بیشتر شدن کرایه هستن. و در این قسمت حکومت خود را بی مسول خطاب می کند.
بالابودن اجاره
دیدگاه یا پاسخ خود را درج کنید.
You should ثبت کاربر account to post comment.
or